In een eerder bericht vertelde ik dat we begonnen waren met een nieuwe fase, nl. vliegen op basis van de instrumenten in het vliegtuig, ookwel IFR genoemd. Dit is nodig als de weersomstandigheden zo slecht slecht zijn, dat het gewoonweg niet veilig is om te vliegen op het zicht. De mens is nl. prima aangepast aan het leven op het land, maar als we in een omgeving worden gebracht waar alle "bekende" referenties weg zijn zoals een horizon, de grond en de omgeving, dan raakt je evenwichtsorgaan compleet de weg kwijt. Dus als je bijvoorbeeld in een wolk vliegt, kan het gebeuren dat je denkt dat je horizondaal en rechtuit vliegt, terwijl je eigenlijk een bocht van dertig graden naar rechts maakt en naar de grond toe vliegt! Om dit te voorkomen is het dus zaak
te leren te vertrouwen op wat de instrumenten voor je neus je vertellen en je natuurlijke gevoel te negeren. Waarom we al die moeite doen? Natuurlijk wil iedereen graag op de juiste dag en tijd met het vliegtuig naar zijn of haar bestemming worden gebracht en wil de toerist of zakenman niet eindeloos wachten totdat het weer goed genoeg is om te vertrekken. Dat zou een hopeloze chaos worden op de vliegvelden. Dus nu oefenen we al weer bijna 3 weken om te leren vliegen op onze instrumenten. Als we in de wolken zitten is dat prima want dan zie je niets anders dan wit om je heen. Als het onbewolkt is vliegen we met een bril op waarmee we alleen de instrumenten kunnen zien en dus niet s
tiekum naar buiten kunnen kijken. Gisteren was het helemaal bewolkt, de wolken hingen op een paar honderd meter hoogte en het was donker en grijs. We stegen op en gingen dwars door de wolken heen en kwamen in een wonderlijke wereld vol licht, een blauwe hemel en een prachtig wit tapijt onder ons. De wereld lag in alle rust en vrede onder ons en er leek geen mooiere plek op aarde. Op de radio hoorde we dat de F16's die eerder die ochtend opgestegen terugkwamen omdat het weer verslechterde. Wij moesten wachten in een zogenaamde
holding voordat we aan onze
approach konden beginnen, maar daarover een andere keer meer. Maar voor de time being zaten wij letterlijk boven het weer en konden we nog even genieten van de zon en wat foto's maken....
In een eerder bericht vertelde ik dat we begonnen waren met een nieuwe fase, nl. vliegen op basis van de instrumenten in het vliegtuig, ookwel IFR genoemd. Dit is nodig als de weersomstandigheden zo slecht slecht zijn, dat het gewoonweg niet veilig is om te vliegen op het zicht. De mens is nl. prima aangepast aan het leven op het land, maar als we in een omgeving worden gebracht waar alle "bekende" referenties weg zijn zoals een horizon, de grond en de omgeving, dan raakt je evenwichtsorgaan compleet de weg kwijt. Dus als je bijvoorbeeld in een wolk vliegt, kan het gebeuren dat je denkt dat je horizondaal en rechtuit vliegt, terwijl je eigenlijk een bocht van dertig graden naar rechts maakt en naar de grond toe vliegt! Om dit te voorkomen is het dus zaak
te leren te vertrouwen op wat de instrumenten voor je neus je vertellen en je natuurlijke gevoel te negeren. Waarom we al die moeite doen? Natuurlijk wil iedereen graag op de juiste dag en tijd met het vliegtuig naar zijn of haar bestemming worden gebracht en wil de toerist of zakenman niet eindeloos wachten totdat het weer goed genoeg is om te vertrekken. Dat zou een hopeloze chaos worden op de vliegvelden. Dus nu oefenen we al weer bijna 3 weken om te leren vliegen op onze instrumenten. Als we in de wolken zitten is dat prima want dan zie je niets anders dan wit om je heen. Als het onbewolkt is vliegen we met een bril op waarmee we alleen de instrumenten kunnen zien en dus niet s
tiekum naar buiten kunnen kijken. Gisteren was het helemaal bewolkt, de wolken hingen op een paar honderd meter hoogte en het was donker en grijs. We stegen op en gingen dwars door de wolken heen en kwamen in een wonderlijke wereld vol licht, een blauwe hemel en een prachtig wit tapijt onder ons. De wereld lag in alle rust en vrede onder ons en er leek geen mooiere plek op aarde. Op de radio hoorde we dat de F16's die eerder die ochtend opgestegen terugkwamen omdat het weer verslechterde. Wij moesten wachten in een zogenaamde holding voordat we aan onze approach konden beginnen, maar daarover een andere keer meer. Maar voor de time being zaten wij letterlijk boven het weer en konden we nog even genieten van de zon en wat foto's maken....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten