Having fun

Vandaag had ik alweer de vijfde vliegles. Het gaat hard, erg hard als je ziet hoe snel je vooruitgaat en wat er allemaal van je verwacht wordt na amper 5 uur in een Cessna gezeten te hebben. Vandaag hebben we bochten van 45 en 60 graden gemaakt (waarbij je bij 60 graden twee keer je eigen lichaamsgewicht moet dragen), langzaam vliegen (slow flight), overtrekoefeningen (met en zonder flaps, rechtuit en in een bocht) en noodprocedures voor als bijvoorbeeld de motor uitvalt. Erg spectaculair is de spiraalduik waarbij je zo snel mogelijk van ongveer een 1km hoogte naar een paar honderd meter gaat met zo'n 150 knopen (ca. 280km per uur). Daarnaast wordt je ook geacht om tegelijkertijd het radioverkeer te doen. Omdat we in een gecontroleerd gebied vliegen (controlled airspace) moeten alle vliegbewegingen geraporteerd worden aan de toren. Eigenlijk doe ik al alles zelf. Gelukkig zit er wel een instructeur naast die kan ingrijpen mocht het mis gaan en aanwijzingen kan geven. Na een vlucht voel je je meestal helemaal high. Je bent zo geconcentreerd bezig geweest. Langzaam ebt dit gevoel dan weer weg, maar ik kan je zeggen het is zeer verslavend want de volgende dag wil je het liefst meteen weer gaan.

Taxien met een Tornado

De tweede vlucht stonden we in de "run-up area". Dat is een plek vlak voor de startbaan waar je o.a. je motorchecks doet. Opeens kwam er van rechts een Duitse Tornado langsgetaxied. We zijn inmiddels redelijk gewend aan taxiende en rondvliegende F16's maar een Tornado is toch weer even wat anders. Even later ga de Tornado vol gas en konden we elkaar zelfs met de koptelefoon op niet verstaan. Een paar minuten later gingen wij ook de lucht in, zei het met wat minder spectakel, maar zeker niet minder leuk!

Gisteren had ik alweer mijn derde vlucht. Dingen die je de vorige keer geoefend hebt gaan dan alweer soepeler, maar er komen steeds weer nieuwe oefeningen bij. Zo kwam o.a. aan bod, slow flight, stalls, emergency procedures en het maken van een noodlanding. Je moet dit oefenen voor het geval de motor uitvalt. Iets wat gelukkig niet vaak gebeurt maar wat tertege geoefend moet worden. Dat lijkt misschien niet zo moeilijk in het vlakke dun bewoonde Denemarken, maar er zijn genoeg factoren waar je rekening mee moet houden. De wolken hingen redelijk laag en voor sommige oefeningen moesten we een minimale hoogte aanhouden dus dat was constant tussen de wolken invliegen en kijken of er ergens een plek was waar we hoger konden komen, echt fantastisch! Bij terugkomst op het vliegveld kregen we geen "clearance" om op de hoofdbaan te mogen landen. We kregen alleen toestemming om op de grasbaan te landen. Nou ligt er rondom alle geasfalteerde banen gras, dus het was even zoeken welk grasveld voor ons de bedoeling was. Maar met enige hulp van de instructeur landde ik de Cessna netjes in het gras.

First time...

Afgelopen vrijdag was het dan eindelijk zo ver. Na bijna 9 maanden (ik zal het maar niet in uren uitrekenen) mocht ik dan eindelijk zelf de stuurknuppel vasthouden. Even dreigde het weer nog roet in het eten te gooien, maar gelukkig was het "net" voldoende om volgens de regels te mogen vliegen. Je vliegt in koppels zodat je elkaar kan helpen met de voorbereiding voor de vlucht en zodat je van elkaar kan leren. Remco en ik waren al 2 uur van te voren op het vliegveld om alles voor te bereiden: vliegtuig tanken en controleren, vliegplan maken en indienen, gewichtsberekening maken, weersverwachting uitprinten, en de les zelf voorbereiden. Remco zou beginnen en halverwege zouden we een tussenlanding maken op een ander vliegveld waarna ik zijn plaats zou innemen. Het opstijgen was natuurlijk fantastisch en we vlogen meteen naar een gebied waar we ongestoord wat vliegoefeningen konden doen. Regelmatig moesten we om de regenwolken heenvliegen en we zagen een regenboog van bovenaf (ook wel bijzonder). Op een gegeven moment hoorde we een krakend geluid op de radio. Dat was bliksem volgens de instructeur, maar geen probleem. Als we door bliksem geraakt zouden worden, zou waarschijnlijk alles gewoon blijven werken en zou er alleen een gaatje aan de onderkant van de romp zitten waar de bliksem het vliegtuig weer zou verlaten... ja, ja. Het vliegen was heerlijk, het voelt geweldig om zelf de controle te hebben (voorzover de instructeur natuurlijk het toeliet...). Op een gegeven moment zagen we ergens een fikse brand, maar toen we dichterbij kwamen zagen we dat het geen ongeluk was. Op het einde van de les liet de instructeur nog even zien wat het vliegtuig nog meer kan, door onder andere een steile bocht te vliegen, dat betekent een bocht met een helling van 60 graden, waarbij je twee keer zo zwaar word, een manoevre waarbij je juist gewichtloos wordt (en de losse spullen in de cockpit spontaan omhoog komen...) en een slipvlucht, een manoevre waarbij je het vliegtuig bijna zijwaarts laat vliegen en daarmee heel snel kan dalen. Na de vlucht vulden we trots de eerste regel van ons logboek in. 1e vlucht geslaagd, many to come....!

Tussen de Jumbo's

Afgelopen week was ik weer even in Nederland. Deze keer ging ik onder andere naar een vriend die op Schiphol werkt als Airside authority (havenmeester). Hij had mij uitgenodigd om een dag met hem mee te lopen en te laten zien wat hij allemaal doet. Nou lopen hebben we niet veel gedaan (we reden rond in een speciaal geprepareerde landcruiser), maar gezien des te meer. Als verantwoordelijke moet hij letten op de veiligheid van de werkzaamheden van het grondpersoneel en alle andere diensten die tussen de vliegtuigen opereren en dat zijn er heel wat. Hij heeft mij bijna 5 uur lang rondgereden en ieder detail van Schiphol laten zien. Als je het niet weet is het moeilijk voor te stellen hoeveel er komt kijken om alle vliegtuigen, ca. 600 per dag, af te handelen. Na de hele rondleiding stonden we stil aan het begin van de landingsbaan en zagen we de grote Jumbo's voor onze neus opstijgen. Een ontzettende herrie, maar wat een magnifiek gezicht! De tijd ging helaas weer veel te snel voorbij en voor ik het besefte zat ik weer in de auto richting Denemarken. Het was dan ook een schitterende ervaring die zeker voor herhaling vatbaar is. (PS. Voor een uitvergroting klik met de muis op de foto's.)

Champagne

Afgelopen week was het dan eindelijk zover. Na 8 maanden zwoegen, ploeteren en binnenzitten waren dan de laatste examens van de "Groundschool". 6 vakken verspreid over 2 dagen; Instrumentation, Flightplanning, Aircraft Systems om je een beetje een idee te geven. We hadden al een paar weken geen lessen meer en waren dus geheel overgeleverd aan onze zelfdiscipline van iedere dag op tijd opstaan, ontbijten, en achter het bureau te gaan zitten om nog wat over te lezen of om oefenvragen te maken. De goede voorbereiding heeft echter zijn vruchten afgeworpen. Met een gemiddelde van 96 over deze 6 vakken en over het geheel 98 ben ik zeer tevreden. Reden dus voor een klein feestje. De directeur van de school had geregeld dat de mess speciaal voor ons op donderdag open ging en we hebben een heerlijke avond gehad. Na de sluiting hebben we nog even verder gevierd op mijn kamer onder het genot van een glaasje champagne. Dat was de theoriefase. Vanaf volgende week gaan we het luchtruim onveilig maken. Here we come.....!