Bezoek aan Airbus

Ik liep al een tijdje met het idee rond om een keer te gaan kijken bij de Airbus fabrieken in Hamburg om met eigen ogen te zien hoe een vliegtuig nu gebouwd wordt. Maar zoals de meesten wel zullen beamen is een idee hebben nog niet hetzelfde als het uitvoeren. Maar uiteindelijk besloot ik toch de spreekwoordelijke daad bij het woord te voegen en eens wat serieuzer te gaan kijken naar de mogelijkheden. Het blijkt dat er bijna dagelijks rondleidingen worden georganiseerd dus dat leek mee te vallen. Moeilijker bleek om een geschikte datum te prikken waarop iedereen kon. Aanvankelijk waren er tien mede-geinteresseerden en werd er een datum gereserveerd. Echter naarmate de datum dichterbij kwamen er ook steeds meer afmeldingen en uiteindelijk gingen we met slechts vijf man op weg naar Hamburg. Onderweg liep het in eerste instantie allemaal soepeltjes. Echter naarmate we dichter bij Hamburg kwamen werd het verkeer ook steeds drukker en op een gegeven moment reden we stapvoets. Het volgende obstakel was dat de weg niet goed was aangegeven, er een omleiding was vanwege wegwerkzaamheden en dat er nog een stuk gewandeld moest worden van de parkeerplaats naar het startpunt. Je raad het al, we waren te laat en de groep waar we mee zouden gaan was al vertrokken. Verdammt noch mal, dat is even balen. Gelukkig toonde de organisator enig begrip voor de situatie en bleek er bij een volgende rondleiding nog een zestal plaatsen over te zijn. Toeval? Na lekker een uurtje of wat in het zonnetje naar de vliegtuigen op het nabij gelegen vliegveld gekeken te hebben, konden "de Denen" mee met de tour. Het bleek dat in Hamburg alleen het achterstuk van het vliegtuig gemaakt wordt. De rest wordt vanuit allerlei plaatsen in Europa aangevoerd met speciale transportvliegtuigen (zie foto) en in Hamburg wordt alles in een verbazend rap tempo in elkaar gezet. Een vliegtuig bestaat wel uit zo'n 3 miljoen onderdelen! Gemiddeld worden er zo'n 35-40 Airbussen van het type A318/319/321 per maand geassembleerd. Ook de nieuwe A380 wordt in Hamburg gebouwd alleen dat mochten we helaas nog niet zien. Het was allemaal zeer indrukwekkend. Dan heb je toch een heel ander beeld als je weer eens een vliegtuig ziet.

Kijken naar het bolletje

Nadat ik maandag de VFR-fase afgesloten heb met een laatste test, was het vandaag de beurt om kennis te maken met IFR, oftewel vliegen alleen op basis van de instrumenten (Instrument Flight Rules). Na maanden niet VFR hebben kunnen vliegen vanwege de mist en de laaghangende bewolking, was het vandaag een prachtige zonnige dag met slechts hier en daar een wolk. En juist nu er een duidelijke horizon was en het zicht goed moest ik een speciale bril, ookwel foggles genoemd, opzetten, zodat ik alleen de instrumenten voor mij kon zien. Het belangrijkste instrument is de kunstmatige horizon. Hier is de meeste informatie die je nodig hebt in geintegreerd. Heel geconcentreerd houd je het kleine bolletje in het midden van het glas in de gaten en door middel van de stuurkolom, het voetenpedaal en de gashendel moet je dit bolletje op de juiste plaats weten te houden. Daarnaast zijn er nog een aantal andere instrumenten die nog andere informatie geven. Je leert om deze volgens een vast patroon te scannen, de zogenaamde T-scan. Hierover een andere keer meer. De instructeur liet me "gewone" bochten doen, 30 graden bochten, klimmende en dalende bochten en de nadering voor de landing en dat allemaal zonder naar buiten te kijken. Dat is een rare gewaarwording, maar het is geweldig als je op 100 meter voor de landing je bril mag afdoen en ziet dat je precies recht voor de landingsbaan zit! Dit is pas echt precision flying....

Morse(n)

Het is alweer even geleden dat ik een verhaaltje op mijn weblog gepost heb. Er is dan nog niet zo heel veel gebeurd. Het slechte weer hier heeft ons aller parten gespeeld. En door het vooral niet vliegen was ik dermate roestig geworden dat ik tot twee maal toe een tussentijdse progresstest niet haalde. Wel hadden we vorige week nog een laatste test op het gebied van radiocommunicatie. De zogenaamde Morsetest. Dit is nog een relikwie uit de tweede wereldoorlog en in deze moderne tijden van gps en computers wordt deze test dan ook in geen enkel Europees land meer wordt gedaan behalve uiteraard in het eigenzinnige Denemarken. Om u enige achtergrondinformatie te geven. Morse is een communicatiemethode die uitgevonden is door Samuel Morse in 1835 voor het toepassen in de telegrafie de voorloper van digitale communicatie. In de telegrafie kon namelijk alleen maar gekozen worden uit twee toestanden stroom of geen stroom en de tijdsduur (kort/lang). Samuel Morse bedacht voor iedere letter uit het alfabet een unieke code. Zo is A bijvoorbeeld .- (kort lang) en de meeste kennen wellicht de internationale SOS code ... --- ... (3x kort, 3x lang, 3x kort). Toen na de 2e wereldoorlog de luchtvaart steeds verder groeide en men gebruik ging maken van radiobakens, werden deze geindentificeerd dmv Morse. Deze code staat ook op de kaart en hoeft alleen vergeleken te worden ter identificatie. Toch acht de Deense luchtvaart administratie het nodig dat iedere piloot in staat is om aan de hand van het geluid te herkennen welke letter het is. Hiervoor is een test ontwikkeld waarvoor je moet slagen met 100% procent. Met andere woorden je mag dus geen enkele fout maken. Dus afgelopen weken waren wij druk in de weer om deze nieuwe taal te leren. Het onthouden van code bij iedere letter gaat nog wel, maar om vervolgens alleen aan het geluid te horen welke letter het is vereistte nog wel enige oefening. Op het examen kreeg je een papier met twintig lettercombinaties van radiobakens (max. 3 letters) en vervolgens kreeg je een geluidsopname te horen waarbij je moest vergelijken of wat je hoorde klopte met de letters op het papier. Bij sommige opnames leek het of de tape was opgenomen in een badkuip of gemixt was met allerlei andere geluiden en ruis om het vooral niet te gemakkelijk te maken: scschgggweesgeemaa..peep...peeeep.....schweeggggssc...peep..... was die middelste nou een korte of een lange peep??? Na afloop werd de test meteen nagekeken. Een voor een werden de namen genoemd. Iedereen op mij na was al genoemd en had de test gehaald. Guuuuido...stilte....Giiidoooo...stilte. Shit zou ik dan toch die laatste gemist hebben.....? Guuuido, you also passed. Oef!! Dat hoef ik gelukkig niet nog een keer te doen..... op naar de mess voor een biertje of moet ik zeggen -... .. . .-. - .--- . !