Kijken naar het bolletje

Nadat ik maandag de VFR-fase afgesloten heb met een laatste test, was het vandaag de beurt om kennis te maken met IFR, oftewel vliegen alleen op basis van de instrumenten (Instrument Flight Rules). Na maanden niet VFR hebben kunnen vliegen vanwege de mist en de laaghangende bewolking, was het vandaag een prachtige zonnige dag met slechts hier en daar een wolk. En juist nu er een duidelijke horizon was en het zicht goed moest ik een speciale bril, ookwel foggles genoemd, opzetten, zodat ik alleen de instrumenten voor mij kon zien. Het belangrijkste instrument is de kunstmatige horizon. Hier is de meeste informatie die je nodig hebt in geintegreerd. Heel geconcentreerd houd je het kleine bolletje in het midden van het glas in de gaten en door middel van de stuurkolom, het voetenpedaal en de gashendel moet je dit bolletje op de juiste plaats weten te houden. Daarnaast zijn er nog een aantal andere instrumenten die nog andere informatie geven. Je leert om deze volgens een vast patroon te scannen, de zogenaamde T-scan. Hierover een andere keer meer. De instructeur liet me "gewone" bochten doen, 30 graden bochten, klimmende en dalende bochten en de nadering voor de landing en dat allemaal zonder naar buiten te kijken. Dat is een rare gewaarwording, maar het is geweldig als je op 100 meter voor de landing je bril mag afdoen en ziet dat je precies recht voor de landingsbaan zit! Dit is pas echt precision flying....