Muscle definition

We hebben bijna alle lessen alweer gehad. Volgende week hebben we de laatste progress test en dan is het vier weken lang voorbereiden op de JAA-examens. Dat betekent dus dagenlang achter de PC of laptop oefenvragen maken. Aangezien onze dagelijkse beweging bestaat uit drie maal 200 meter naar de cafetaria te lopen en het eten op ons bord te schuiven en op te eten, moet je iets anders verzinnen om de geest helder te houden (of om niet aan te komen). Gelukkig heeft de basis dankzij een flinke geldinjectie 3 jaar geleden, allerlei faciliteiten zoals, een sporthal, een fitnessruimte, een voetbalveld, een tennisbaan een beachvolleybal veld, een solarium en zelfs een sauna. Alleen een zwembad ontbreekt nog, maar daarvoor kun je in Vojens terecht. Dus ga ik braaf 3 keer per week naar de gym om daar de nodige zweetdruppels te produceren. Mens sana in corpore sano!

Achter de wolken schijnt de zon...

Konden we in april onze winterjassen opbergen nadat na een lange sombere winter plotseling de lente uitbarstte en we zes weken lang fantastisch weer gehad hebben, lijkt het nu of de herfst alweer in aantocht is. Al weken lang staat de windzak horizontaal alsof iemand een grapje wil uithalen en het met een stok heeft vastgezet. Uit het Oosten of Westen het maakt niet uit. Regelmatig afgewisseld met stevige onweersbuien. Ik hoop dat onze Lieve heer een grapje maakt en dat de zomer toch nog niet echt voorbij is in Denemarken. Maar of hij aan mijn verzoek tegemoet wil komen is maar de vraag. Gisteren waren er naast mij velen die een schietgebedje aan de Here deden voor een paar goals aan de zijde van het Oranje team daar in het Zwitserse Basel. Helaas het mocht niet baten. Ach over twee jaar hebben we weer een kans...

Just friends

Het is vrijdagavond 11 uur. Ik zit lekker achter de computer wat oefenvragen te maken voor de komende final test over twee weken. Dit zijn alweer de laatste testen voor de officiele JAA-examens. Ik heb een muziekje opgezet en er een wijntje bijgepakt. Het is tenslotte toch bijna weekend. Alhoewel, morgen hebben we ook nog een les "Instrumentation", gelukkig de laatste keer op een zaterdag. Er wordt op de deur geklopt. Of ik de stijkplank heb. Nee, die was ik zelf ook al aan het zoeken vanmiddag. Even later zijn beide planken weer gevonden. Ik verdiep me weer in de vragen. Echter om de hoek staren vier paar ondeugende ogen de kamer in. Wat zijn die blagen nu weer van plan....

Ver-jaar-dag II

Omdat er deze maand zeven mensen jarig zijn en omdat er dit weekend een nieuwe klas naar Denemarken zou komen, werden er plannen gesmeed voor een welkomsfeest met grootse barbeque in de mess. Halverwege de avond werden de jarigen even naar voren geroepen en kregen ze en plein public een kleine verassing van de eigen klasgenoten. Zo kreeg ik een prachtige lijst met foto's van de afgelopen periode en een uitvergroting van een pagina van mijn agenda (1 dag uit het leven van....). Leuk om te zien hoe andere mensen tegen je aan kijken. Daarnaast is inmiddels een soort van traditie ontstaan om elkaar ook iets uit de schappen van een erotische winkel te geven. En tja, daar ik de enige ben die geen vriendin heeft, dacht men mij een plezier te doen met een kleine nogal opgeblazen zwarte dame (de rest laat ik aan jullie verbeelding over). Een voordeel, ze kletst je tenminste niet de oren van je kop....

Oranje boven

Dat de brul van de leeuw verder rijkt dan de Nederlandse grens bleek afgelopen vrijdag, toen Nederland tegen Frankrijk moest voetballen. Na een geweldige wedstrijd eerder deze week tegen Italie, was het nu de beurt om de Fransen een ... te laten ruiken. Mijn vader die nog in de buurt op de camping stond, liet zelfs mijn moeder in de steek voor deze Hollandse aangelegenheid om samen met mij en de rest deze wedstrijd via de Duitse zender in de mess te volgen. De echte fanaten haalden hun oranje shirts en andere gadgets tevoorschijn. Voor mij was meekijken al heel wat. Maar toen het eerste doelpunt gescoord werd, was iedereen, mijzelf incluis door het dolle. De rest van de wedstrijd was een genot om naar te kijken. "Die Holländische Mannschaft hat es wieder geschaft!!"

Ver-jaar-dag

Afgelopen donderdag was het 12 juni. Sinds 1973 wordt deze dag steeds weer gekozen om te vieren dat ik weer een jaar ouder ben geworden. Hoewel ik voor de meeste vrienden en familie "ver" weg ben, was het erg leuk dat velen toch aan me gedacht hadden. Ik kreeg felicitaties via de mail, E-kaartjes en van een van mijn beste vrienden zelfs een boekje met heuse pilotengrappen. Mijn ouders waren aan het begin van de week met de caravan naar Denemarken vertrokken en waren ondanks wat probleempjes met de auto precies op tijd om mij te feliciteren. Wat een timing! Na een korte rondleiding op de basis, zijn we uit gaan eten op een prachtige plek aan het water. De kok was eigenlijk voetballen aan het kijken, maar wilde toch graag voor ons koken en het was exquis. Na het eten hebben we nog een avondwandeling door het dorpje Haderslev gemaakt.

To show or not to show

Al maanden keken we uit naar deze dag. Vandaag zouden we naar een show in het noorden van Denemarken gaan. Niet zomaar een show, nee een groots evenement met eeeuh vliegtuigen, juist de grootste vliegshow van Denemarken. Deze show trekt jaarlijks tussen de vijftig en vijfenzeventig duizend bezoekers, en ongeveer evenzoveel insekten maar dat terzijde. Vanaf tien uur werden de bezoekers bezig gehouden met een strak georganiseerd vliegprogramma van parchutisten tot oude vliegtuigen zoals de Spitfire en de Vampire en van de Dakota (DC3) en reddingshelicopters tot de moderne straaljagers als de Russische MIG29 de Amerikaanse (maar ook een beetje Nederlandse) F16 en de Zweedse Gripen. Hoogtepunten waren de demo van de Nederlandse F16 en de prachtige formatieshow van het Spaanse aeroteam. Ook de static show (geparkeerde vliegtuigen waar je heel dicht bij mag komen of soms zelfs in mag zitten) was erg leuk. Ze hadden er naast een Awacs (Boeging 707) en een Hercules (C13o) ook een moderne jet neergezet de Boeing 767, een beetje de natte droom voor elke piloot. Met een temperatuurtje van rond de 30 en een blauwe hemel kleurde onze nekken en benen ondanks de zonnebrand al zeer snel tot indianenrood. Dit mocht echter de pret niet drukken, want ondanks dat we zelf geen meter gevlogen hebben was dit een onvergetelijke dag.