donderdag 19 februari 2009

Vlucht naar Hamburg

In ons lesprogramma is één les gewijd aan een vlucht naar een groot internationaal vliegveld. Meestal wordt hiervoor vliegveld Fuhlsbuettel in Hamburg genomen. Deze les hadden wij (Remco en ik) al sinds december voorbereid, echter was het weer steeds te slecht om deze trip te maken. Vorige week had het weer flink gesneeuwd, maar zaterdag was het dan eindelijk zover. Vliegtuig beschikbaar, instructeur beschikbaar en nog even het laatste weerbericht gecheckt. Er zou wat lage bewolking zijn boven Hamburg maar dat zouden maar een paar wolken zijn. Niets dus om zorgen over te maken. Ik zou als eerste vliegen naar Hamburg en daarna zou Remco terugvliegen. De start ging zonder problemen en we klommen naar 2000 voet, Hamburg here we come! Echter toen we bij Flensburg de grens overgingen, was daar een klein probleempje. We keken uit over een bijna geheel gesloten wolkendek waaronder Duitsland zich zou moeten bevinden. Wat nu? We hadden al zo lang naar deze vlucht uitgekeken, moesten we nu al weer terugvliegen? De instructeur voelde met ons mee en besloot op eigen gezag verder te gaan. Met behulp van de kleine gps en de kaart met de route, vlogen we richting Hamburg. Af en toe zat er een gat in het wolkendek en zagen we een snelweg, een besneeuwd meer of een stad met witte daken. We zaten nog goed en kwamen steeds dichterbij Hamburg. Inmiddels waren we overgeschakeld op de radiofrequentie van Hamburg. We kregen instructies op te dalen naar 1000 voet. Dat was even lastig maar we vonden een gat in de bewolking en konden erdoor naar beneden dalen. Opeens zaten we midden boven Hamburg. Overal huizen en flatgebouwen. Ik moest er niet aan denken als de motor het nu opeens zou begeven. Waar zouden we dan moeten landen? Maar ik had niet veel tijd om daarover na te denken. We kregen steeds instructies van de toren waar we naar toe moesten vliegen. We waren nummer 4 om te mogen landen en we zagen een Boeing 737 van Ryanair voor ons landen. Ineens vertelde de luchtverkeersleiding dat we nummer 2 waren en direct moesten indraaien om te gaan landen. Ondertussen werd er ook "gesproken" met alle andere vliegtuigen in de buurt, dus het laatste stuk was redelijk hektisch. Dat was natuurlijk ook de bedoeling van deze vlucht om dit een keer te ervaren. Direct nadat we geland waren moesten we zo snel mogelijk van de landingsbaan af om plaats te maken voor de volgende Boeing. Tijdens het taxien zagen we een 747 voorbijkomen, wow... Nadat we het vliegtuig geparkeerd hadden konden we even bijkomen en een koffietje drinken in de lunchroom voor de "General Aviation". Daarna ging Remco voorin zitten en kon ik achterin lekker relaxen op de vlucht terug naar Skrydstrup. Nu had ik ook mijn handen vrij om wat mooie filmpjes en foto's te maken van deze memorabele vlucht.

zondag 15 februari 2009

Verbouwing

Al meer dan een jaar hebben we met enige regelmaat last van een onaangename geur die via het doucheputje naar boven komt. De beste remedie was om het raam in de doucheruimte wagenwijd open te zetten. Op zich geen slechte oplossing, alleen was het de afgelopen maanden voor de meesten toch te koud om zich te ontkleden bij deze lage temperaturen. Dus het raam moest dicht en de verwarming aan, met als gevolg dat de stank weer duidelijk aanwezig was. Blijkbaar heeft de commandant van de basis onze gejammer gehoord, want plotsklaps waren daar op donderdagochtend twee heren in oranje overalls die om 8 uur met een drilhamer en slijptol onze douche onder handen namen. Natuurlijk zouden wij deze actie van harte moeten toejuichen ware het niet dat we nog in bed lagen omdat we die avond ervoor een "klein" feestje hadden gehad omdat klas 4 klaar was met de theoriefase. Remco lag zelfs aan de andere kant van de muur te slapen en werd letterlijk "uit" zijn bed getrild. Al gauw was er een gapend gat in de douche ontstaan en stonden de daders tevreden te kijken. Om half twaalf kregen ze echter de kriebels en begonnen ze naarstig met opruimen. Onze vraag wanneer ze het gingen afmaken werd stilzwijgend genegeerd. Er werd voor de vorm nog even een stuke rood-witte tape voor de douche gespannen en weg waren ze. Sindsdien is er geen spoor meer van deze heren vernomen. Wellicht zijn ze naar een warm eiland vertrokken, wat op zich niet vreemd is met het weer hier. Het gevolg van deze onaangekondigde actie is dat we sinds donderdag niet meer in onze eigen barak kunnen douchen. Dus wandel ik iedere ochtend op mijn slippers met een handdoek en shampoo door de sneeuw naar de barak van de andere studenten, net zoals op de camping. Heb ik toch nog een beetje een vakantiegevoel.....

vrijdag 13 februari 2009

Die goede oude tijd

Mijn vader vertelde wel eens dat er vroeger nog geen dubbelglas was en dat als het 's nachts gevroren had dan de ijskristallen op de ramen stonden. Ik luisterde aandachtig maar kon me hier maar weinig bij voorstellen. Ik was geboren in een tijd van centraal verwarmde goed geisoleerde huizen, met ramen met dubble beglazing en had bepalve vogelpoep en vuile handen nog nooit iets op de ramen gezien. Tijdens mijn studententijd heb ik eens op een kamer gewoond waar de eigenaar zelf twee ramen tegen elkaar aan had gezet, een soort zelfgemaakt dubbelglas. Enfin, het voldeet voor het doel waarvoor het diende, nl. de temperatuur buiten isoleren van de temperatuur binnen en voorkomen dat er veel warme naar buiten weglekt. Voor de technici onder ons, ramen zijn slechte isolatoren, maar door het toepassen van twee ruiten met daartussen een "vacuum", blijkt een ruit veel beter te isoleren. Hoe groot schetst dan ook mijn verbazing toen er van de week na een bitterkoude nacht iets vreemd op mijn ramen bleek te zitten. Dit fenomeen diende nader bestudeerd te worden. Het was een soort witte aanslag op de ruit in allerlei vreemde maar mooie formaties. Zijn dit nou die ijskristallen waar mijn vader vroeger over vertelde? (klik op de foto voor meer details...)

maandag 9 februari 2009

Ontdek je plekje

Ontdek je plekje was een programma over idylische plekjes of plaatsen in Nederland dat in de tachtiger jaren werd uitgezonden door de Avro. Gisteren was het voor het eerst sinds weken weer eens een mooie dag. Het was koud en er stond een gure wind, maar het leverde wel indrukwekkende wolkenpartijen op. Dit gecombineerd met de omgeving van Aarosund, een klein plaatsje aan de oostkust van Jutland, produceerde prachtige plaatjes . Even waren we weer terug bij het programma van de Avro op de tv, toen nog zonder reklame op zondag. Tijd voor een nieuwe aflevering van Ontdek je plekje. Enfin, oordeelt u zelf.

maandag 2 februari 2009

Haute cuisine

Tja wat staat er nu op mijn website zul je denken? Ik volg toch een pilotenopleiding in Denemarken? Zitten daar ook kooklessen bij? Helaas niets is minder waar. Maar er valt niet zo veel spectaculairs te melden over de opleiding op dit moment. Het weer was de laatste weken niet om over naar huis te schrijven. Met andere woorden de meeste dagen werden gevuld met opstaan, douchen, ontbijten, wat studeren, lunchen, nog wat studeren, kopje thee, Morse oefenen (Morse? Ja, de rest van de wereld gebruikt tegenwoordig GPS maar hier zitten ze nog een beetje in het stenen tijdperk), avondeten, sporten een filmpje kijken of nog wat lezen. In het weekend is de cafetaria op de basis dicht en moeten we voor ons eigen avondeten zorgen. En dan is er toch niets lekkerder dan jezelf te verwennen met een heerlijke maaltijd? Zo nu en dan word er gelukkig toch een vluchtje gemaakt en dat is dan natuurlijk heerlijk! Alleen heb je de eerste tien minuten weer nodig om weer te wennen. Ondanks dit langzame tempo komen we nu steeds dichter bij de volgende fase van het vliegen. Het vliegen op instrumenten. Volgens velen is dit pas "echt vliegen". Tja, dat heb ik al vaker gehoord. Voor zweefvliegers is vliegen zonder motor "echt vliegen" en voor parapenters (schermvliegen op zijn Nederlands), iets wat ik ook nog eens in een grijs verleden heb gedaan, is vliegen met een parapente pas "echt vliegen". Met een parapente vlieg je dus zonder motor en zonder stuurknuppel maar alleen met het verplaatsen van je gewicht. Het antwoord of dit nu het "echte vliegen" laat dus nog even op zich wachten. Er wordt wel gezegd dat dit een van de moeilijkste dingen is om onder de knie te krijgen. Maar dat zal wel net zoals alle andere dingen gaan, stapje voor stapje.....