Just another day at the beach

De weersverwachtingen voor het weekend waren zeer goed. Zonnig en ruim 25 graden. Alleen zou er een flinke wind staan, beter gezegd nog steeds een flinke wind want de afgelopen 5 dagen joeg er dag en nacht een sterke oostendwind van 4 a 5 beaufort over onze barakken. Om toch wat meer van Denemarken te leren kennen wilde ik naar het eiland Romo gaan. Dat ligt aan de Westkust op ca. 60km van Vojens en zou een heel bijzonder strand hebben. Er waren nog een paar medestudenten die meewilden dus reden we aan het begin van de middag er naar toe. Het eiland is verbonden met het vaste land door middel van een dam. Toen we over de dam heen waren konden we waarachtig gewoon het strand op rijden en daar ergens de auto parkeren! Dat was een rare gewaarwording. Geen file naar het strand, geen overvolle parkeerplaatsen, geen toestanden met parkeergeld en wisselgeld, geen gesleep je spullen. Dus je zou verwachten dat op zo'n mooie dag als vandaag iedereen daar zou zitten, maar niets was minder waar. We konden op ons gemak een plekje uitzoeken en heerlijk van het weer en het uitzicht genieten. Er stond zelfs geen rij voor de enige ijs/worst kraam (genaamd Hans Wurst). Het water was nog niet geheel op temperatuur maar daar heeft een bikkel zoals ik (...) geen probleem mee (zie foto's). Het waaide alleen wel erg hard, zodat we redelijk gezandstraald weer naar huis gingen en we waarschijnlijk de komende week nog overal zand tegenkomen, maar wat was het een mooie dag.

Shoot or to be shot

Vandaag was helaas de laatste episode onze lessen in 'Principle of flight' van de Deense F16 piloot en instructeur. Nadat we al een keer een F16 van dichtbij bekeken hadden en een vlucht met zijn vliegtuig meegemaakt hadden, werden we vandaag beloond met een bezoek aan een echte F16-simulator. Er zijn er maar twee in Denemarken en deze staan allebei hier op de basis. Samen kosten ze een slordige 70 miljoen dollar, maar gelukkig heeft de Deense belastingbetaler daar geen notie van. Omdat ze al ruim tien jaar oud zijn, worden ze binnenkort voor wederom een aantal miljoenen verbouwd zodat ze weer helemaal compatibel zijn met de echte F16's. Omdat dit toch allemaal gevoelige informatie is mochten we nergens foto's maken. De simulator bestond uit een echte cockpit met alle instrumenten, flight stick, trottle en HUD (head up display). Aan de voorkant waren drie grote schermen waarop je zag waar je naar toe vloog. Na een korte uitleg mochten we het zelf proberen dat viel eigenlijk helemaal niet tegen. Met een beetje hulp kon je al snel een aardige landing maken. Volgens onze instructeur was landen en starten ook niet echt waar het om draait bij F16 vliegen. Het gaat allemaal om het gevecht in de lucht en dan moeten de piloten in staat zijn om tientallen dingen tegelijk te doen. Daar ligt de echte uitdaging. En dan natuurlijk nog de g-krachten die constant op je lichaam werken. Daar hadden wij natuurlijk geen last van. Uiteraard was het voor sommigen niet voldoen om te leren starten en te landen. Een F16 is gemaakt om andere toestellen uit de lucht te schieten, dus dit moest ook uitgeprobeerd worden. Dit leverde hilarische momenten op met name toen de instructeur zelf even plaats nam om te laten zien hoe het moest en hij boven de landingsbaan werd neergeschoten door een van onze klasgenoten. Kortom het was wederom een fantastische ervaring !

Met opa naar 6000 voet

Toen we in december in Vojens arriveerde hoorde ik dat er ook een zweefvliegclub op de basis was. Echter het was wintertijd dus waren er geen vliegactiviteiten. Toen het zweefvliegseizoen zo eind maart begonnen was en de zwevers ieder weekend laag over onze barakken heen vlogen, begon het bij Martijn en mij toch wel te kriebelen. In eerste instantie werd er contact gezocht met de voorzitter van de club om te vragen wat de mogelijkheden waren. We kregen een keurig nette email met alle kosten, lidmaatschap eenmalig, maandelijks, per start, per minuut, verzekering, etc. Deze prijzen temperde enigzins ons enthousiasme om zo vlug mogelijk de eerste thermiek uit te gaan proberen. Uiteraard zijn we hier niet voor het zweefvliegen maar om verkeersvlieger te worden. Er er moet ook nog gestudeerd worden! De JAA-examens kwamen in zicht en de weken vlogen letterlijk voorbij. Afgelopen week vond ik dat het toch tijd werd om eens nader kennis te maken en vroeg de voorzitter of ik dit weekend niet eens langs kon komen. Dat was geen probleem en zo stond ik gisteren om twaalf uur naast de 3 km lange startbaan op het groene gras tussen de zwevers en "oude" herinneringen kwamen weer boven. Deze club heeft een prachtige vloot, enthousiaste leden en alles is prima georganiseerd. Na een half uur vroeg de diensdoende instructeur of ik een (korte) instructieles wilde maken. Natuurlijk! We pikten gelijk een thermiekbel op en ik mocht zelf thermieken. Hoewel ik al vijf jaar niet meer gevlogen had, voelde het als de dag van gisteren. Helaas moesten we al veel te snel weer terug. Toen ik vroeg of we wat aerobatics konden doen, ging de knuppel helemaal naar voren en doken we aan voor een looping. Daarna nog wat andere abnormale vliegstanden en richting het circuit. Ik dacht dat dat het was, maar na een uur vroeg een van de Deense vliegers of ik mee wilde als passagier. Hij ging voor een langere vlucht (ca. 1,5 uur). Dat liet ik me natuurlijk geen twee keer zeggen en hup ik zat alweer in het toestel. Deze keer gewapend met camera, wat eten en drinken. We schroefden als een dolle naar boven en binnen no-time zaten we op 4000 voet. Een uur later werd het zelfs nog beter en stegen we door naar 6000 voet (bijna 2 km). De vriendelijke Deen liet zien waar hij woonde en over welke dorpjes we vlogen. Ik heb zelf ook nog gethermiekt en met daarna met 180 km per uur over het vliegveld gescheurd. Na 1 uur en 51 minuten stonden we weer aan de grond. Wat een prachtige vlucht! Toen ik later met de vlieger nog na praatte over onze vlucht vroeg hij me hoe oud ik dacht dat hij was. Toen ik hem een beetje vreemd aankeek, vertelde hij dat hij 70 jaar was en er kwam een grote glimlach op zijn gezicht. Wauw, is er een mooiere manier om je oude dag te besteden? Tja, jong geleerd.....

P.S. Ze kunnen hier trouwens ook aardig acrobatisch vliegen. Kijk maar eens naar op http://www.youtube.com/watch?v=xXuvWzblCX8

Het ware geluk

Afgelopen vrijdag hadden we geen les. Bijna iedereen van mijn klas greep de gelegenheid van een lang weekend aan om zo snel mogelijk naar moeder de vrouw terug te gaan, de hoge benzineprijzen ten spijt. Alleen Kamilla en ik bleven achter om het fort... eeh de barak te bewaken. Het weer was sinds donderdag weer steeds mooier geworden en ook vrijdag was het een prachtige dag. Ik heb de hele dag in alle rust lekker in de zon zitten te studeren. 's avonds zat ik heerlijk met een wijntje van de laatste zonnestralen te genieten. Goh, wat kan het leven toch mooi zijn...

Mixed grill

Na het aanhoudende mooie weer en de heerlijke barbeque die we twee weken geleden gehouden hadden ergens aan het strand, werden er deze week plannen gesmeed om dit te herhalen. Zou het niet mooi zijn als we gewoon hier op de basis konden barbequen? Er werd toestemming gevraagd aan de militairen en volgens hun was het geen probleem als we het maar van tevoren aankondigden. Met dit goede nieuws togen we naar de plaatselijke supermarkt en kochten een pracht van een barbeque die ook nog eens in de aanbieding bleek te zijn. Het weer zou dit weekend wat slechter worden maar iedereen liep warm om de BBQ uit te proberen. Even bleek de pret alsnog in de kiem gesmoord te worden want de directeur van Danfly had ook te horen gekregen dat we wilden gaan barbequen en hij keurde dit af. Bij navraag bleek dat voor de Denen een BBQ betekent een grootse party met drank en muziek. Toen wij verklaarden dat we alleen wat vlees op onze grill wilden klaarmaken en buiten opeten draaide hij snel bij. Het vlees werd gehaald en Martijn toonde wederom zijn kunsten met het aanmaken van de BBQ... eh grill en binnen no-time zaten we heerlijk te eten. Ik hoop dat het een lange zomer wordt...

Laagvliegers

Nadat ik eerder deze week al een mooie vlucht met een medestudent had gemaakt achterin in een Cessna was het vrijdag weer raak. Eerder vertelde ik al dat een van onze instructeurs (PEL) een testpiloot is. Hij heeft, hoe kan het ook anders, een eigen vliegtuig. Hiermee vliegt hij als het even kan, dagelijks van zijn woonplaats (Esbjerg) naar de vliegbasis. Dit is een zeer modern sportvliegtuig, volledig van composiet materiaal, een prachtig instrumentarium en een heus veiligheidssysteem waarbij in geval van nood een parachute uit het dak komt en het vliegtuig inclusief inzittenden veilig aan de grond zet. Na de les vroeg hij of we even een vluchtje met hem wilde meemaken. Dat lieten we ons natuurlijk geen twee zeggen. Er moest even getost worden om wie er mee kon en ik had geluk. Gauw instappen en daar gingen we. We vlogen richting de westkust en we konden op de GPS precies zien waar we vlogen, erg handig! Het is bekend dat die F16 piloten laagvliegers zijn en volgens mij dacht PEL dat we in een F16 zaten want we vlogen op 500 voet, wat ongeveer 150meter hoogte is en dat is echt laag. Dan heb je het gevoel dat je bijna bij de mensen in de huiskamer kan kijken, maar het is wel mooi. We vlogen over water, over een schiereiland, over zandbanken waar honderden zeehonden lagen, wat een prachtig gezicht! We zagen mensen die aan het wadlopen waren. De tijd ging veel te snel voorbij en gingen we alweer terug, langs Ribe, het oudste dorpje van Denemarken (waar destijds de Vikingen aan land kwamen) en terug naar de basis. Nog een leuk detail, dit toestel heeft zelfs een automatische piloot! Kun je toch lekker fotograferen als je alleen vliegt. PEL bedankt!

Pussy-plane

Naarmate de natuur met de dag groener en mooier wordt, lijkt het of de F16's ook de lente in de bol te hebben. Dagelijks scheren ze op lage hoogte over de vliegschool en onze barakken heen en zelfs na vijf maanden ben ik er nog niet aan gewend. De hoeveelheid herrie die deze goden van de lucht maken dwingen je steeds om naar boven te staren en met hongerige blik deze vrije vogels te volgen. Het is een soort haat-liefde verhouding; tijdens de lessen zou je het liefste zien dat ze allemaal naar een ver land zouden vertrekken, maar o wat zou je er graag een keer met die jongens meevliegen. Gekscherend noemen we ze wel eens pussy-plane omdat ze maar één motor hebben (ookwel single-engine genoemd), echte piloten vliegen natuurlijk multi-engine! Maar het kan ook zijn dat ze die naam te danken hebben aan het feit dat deze vliegtuigen en hun piloten een bijzondere aantrekkingskracht op vrouwen hebben...

Mooiste plekje van Denemarken

Er zijn vele tvprogramma's waar gesproken wordt over het mooiste dit of het mooiste zus. Na maanden in onze grijsgroene barakken zitten hebben te studeren zijn we nu dankbaar voor elk sprankje zonlicht dat we krijgen. Onze gezamelijke smeekbeden lijken eindelijk te zijn ontvangen bij onze lieve heer, want wat waren de laatste vier dagen mooi! De vriendinnen van Remco en Martijn hadden vrij en hadden helemaal hun weg naar Denemarken gevonden. Zij verbleven in twee zomerhuisjes en gisterenavond zijn we met de hele klas bij een van hen gaan BBQ'en. Het lag op ca. 30km van Vojens aan het strand, maar wat een mooie plek. Je kon direct vanuit het huisje de zee zien liggen. We hebben eerst lekker met zijn allen buiten gebarbequed en toen de zon bijna onder was, zijn we naar binnen gegaan om verder te kletsen en wat poker te spelen. Wat "Guido die een kaartspelletje doet?", zul je misschien denken. Tja, het zal de Deense lucht wel zijn die me naar het hoofd is gestegen of was het de rode wijn....

Good days and ...fantastic days!

De afgelopen dagen waren prachtig. Het weer was aanhoudend goed, de lente begint nu echt door te breken en ons rooster bestond voornamelijk uit zelfstudie dagen, dus lekker met je boeken buiten in de zon zitten leren. Een van de vakken heet "Principle of Flights". Je hoeft geen Engelsman te zijn om te begrijpen dat dat dus gaan over de basics van het vliegen, oftewel waarom vliegt een vliegtuig? We hebben het ongelofelijke geluk dat we les krijgen van een van de drie testpiloten van Denemarken. Deze man heeft een cv op het gebied van luchtvaart waar menig piloot een natte droom van krijgt. Hij heeft meer dan vijftig verschillende vliegtuigen gevlogen, van een eenmotorige Cessna, zakenjets als de Learjet en Gulfstream tot de gevechtsvliegtuigen als de F16 en de Eurofighter. Binnenkort gaat hij (weer) naar Amerika om daar de Joint Strike Fighter (JSF) te testen. Het is ongeloofelijk hoe hij complexe zaken als lift, drag (weerstand) en stall (overtrek) eenvoudig en snel weet uit te leggen, daarbij afgewisseld door boeiende verhalen. Of dit niet al interessant genoeg is, nam hij ons gisteren mee naar een van de F16 hangaars op de basis om ons de genoemde zaken in de les nu van dichtbij te laten zien. Op de basis hier staan maar liefst 60 F16's. Deze zijn in de tachtiger jaren samen met de Nederlanders aangekocht, maar zijn een paar jaar geleden door de Deense luchtmacht helemaal geupdate volgens de laatste technieken. Ik ben geen man van cijfers, maar om toch een beetje aan te geven wat zo'n F16 kan. Hij heeft een vermogen van ca. 22 duizend pond (dat zou je kunnen vergelijken met zo'n 15 duizend PK), een snelheid varierend van 100 knopen (ca. 180 km/h) tot Mach 2 (2 maal de geluidssnelheid) en een plafond van meer dan 15 km en kan in binnen 2 minuten van zeeniveau tot 10km hoogte komen. De krachten die de piloten op hun lichaam krijgen varieren tussen de 3 en de 9G (dat betekent 9 maal je eigen lichaamsgewicht). Er wordt iedere dag gevlogen (zelfs in het weekend) en na 200 vlieguren wordt bijna het hele toestel uit elkaar gehaald voor groot onderhoud (ca. 6 maanden). En hoewel de koude oorlog allang voorbij is wordt er toch iedere dag even over de Baltische zee gevlogen om aan de Russen te laten zien dat ze er nog steeds zijn. En zo kan ik nog wel even doorgaan. En misschien mogen we over een paar weken nog in een echte F16 simulator vliegen! Kortom het was een fantastische dag.....