Al eerder berichtte ik dat we nu in een fase zitten waarbij we langere vluchten maken en zelf onze bestemming mogen kiezen. Dit natuurlijk binnen de limieten van het vliegtuig en de afspraken met de instructeur. Deze keer zou de reis naar ons bekende kikkerlandje gaan. Even na negenen stegen we op. Na eerst een approach op het Duitse schiereiland Sylt gedaan te hebben ging het daarna in een bijna rechte lijn over het water naar Groningen. Om in geval van motorstoring toch nog binnen gl
ijbereik van het land te blijven moesten we klimmen naar tienduizend voet (in vliegerstermen ook wel flightlevel 100 genoemd). Het was prachtig weer en we vlogen over Delfzeil Nederland binnen. Na eerst een landing op vliegveld Eelde gemaakt te hebben vlogen we door naar het Zuiden. Ik vloog en Martijn speelde de kundige gids. We vlogen achtereenvolgens over Zwolle, Appeldoorn, Arnhem, Nijmegen verder richting Eindhoven. Ik had heel graag op Welschap een touch & go willen maken maar toen ik ze de dag ervoor belde maakte ze duidelijk dat we niet welkom waren. Er waren strenge geluidsnormen waaraan het vliegveld moest voldoen en het maakte niet uit dat we maar met een klein vliegtuig kwamen "regels waren regels". Dus verder
ging het richting Maastricht. Daar werden we keurig ontvangen en werd er een tankwagen voor ons geregeld. Ondertussen konden we in het zonnetje genieten van een heerlijke luch. Martijn had voor de gelegenheid een frikandel besteld. Tja, die hebben ze niet in Denemarken! Toen we opstegen zag je prachtig het heuvellandschap van Limburg. Zo had ik het nog nooit gezien! We vlogen over kasteel Hoensbroek en in de verte zag ik Voerendaal liggen, daar zaten mijn ouders nou. Zo dichtbij en toch veraf tegelijk, een raar gevoel. De reis terug verliep zonder problemen. Er waren prachtige wolkenpartijen en we na een lange dag landen we even na zevenen weer veilig op de basis in Skrydstrup. Hoewel het een gewone lesvlucht was had ik toch het gevoel even op vakantie te zijn geweest, vakantie in eigen land...
ijbereik van het land te blijven moesten we klimmen naar tienduizend voet (in vliegerstermen ook wel flightlevel 100 genoemd). Het was prachtig weer en we vlogen over Delfzeil Nederland binnen. Na eerst een landing op vliegveld Eelde gemaakt te hebben vlogen we door naar het Zuiden. Ik vloog en Martijn speelde de kundige gids. We vlogen achtereenvolgens over Zwolle, Appeldoorn, Arnhem, Nijmegen verder richting Eindhoven. Ik had heel graag op Welschap een touch & go willen maken maar toen ik ze de dag ervoor belde maakte ze duidelijk dat we niet welkom waren. Er waren strenge geluidsnormen waaraan het vliegveld moest voldoen en het maakte niet uit dat we maar met een klein vliegtuig kwamen "regels waren regels". Dus verder
ging het richting Maastricht. Daar werden we keurig ontvangen en werd er een tankwagen voor ons geregeld. Ondertussen konden we in het zonnetje genieten van een heerlijke luch. Martijn had voor de gelegenheid een frikandel besteld. Tja, die hebben ze niet in Denemarken! Toen we opstegen zag je prachtig het heuvellandschap van Limburg. Zo had ik het nog nooit gezien! We vlogen over kasteel Hoensbroek en in de verte zag ik Voerendaal liggen, daar zaten mijn ouders nou. Zo dichtbij en toch veraf tegelijk, een raar gevoel. De reis terug verliep zonder problemen. Er waren prachtige wolkenpartijen en we na een lange dag landen we even na zevenen weer veilig op de basis in Skrydstrup. Hoewel het een gewone lesvlucht was had ik toch het gevoel even op vakantie te zijn geweest, vakantie in eigen land...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten