De meesten denken bij Droomvlucht aan een attractie in een attractiepark in Kaatsheuvel. Hoewel ik deze attractie ook ken slaat de titel van dit bericht toch op iets anders. Na drie weken niet gevlogen te hebben, draaide vorige week vrijdag de wind naar het noorden en terwijl in Nederland een dik pak sneeuw viel was het hier prachtig vliegweer. Na in het w
eekend een paar keer met de, voor mij nieuwe, Piper gestoeit te hebben, mocht ik afgelopen maandag een solo navigatievlucht van maar liefst 3 uur op de Cessna vliegen. Aangezien er nauwelijks wolken waren voorspeld, was het mogelijk om lange stukken over het water te vliegen en had ik een route helemaal naar de andere k
ant van Denemarken uitgezet. Ik zou o.a. naar de Deense kliffen van Dover vliegen en een full stop landing op een klein grasveld op 50km van Kopenhagen maken. Op de kaart zag het er al mooi uit, maar het werd een ware droomvlucht. In het oostelijk deel bleek sneeuw gevallen te z
ijn en dat leverde prachtige plaatjes op. Remco vloog in de andere Cessna bijna dezelfde route, dus we hoorden elkaar regelmatig op de radio. De bekende kliffen bleken kleiner te zijn dan gedacht maar zeker niet minder spectaculair, bijna 200m recht naar beneden de zee in. Het vliegveld waar ik zou landen was helemaal met een laagje sneeuw bedekt. Er was niemand op de radio en er was helemaal geen ander vliegtuig of activiteit te zien. Het l
aatse stuk van de landing moest ik nog over een drukke weg met vrachtauto's heen, voordat de wielen contact maakte met de besneeuwde grond, spannend! In het kantoortje bleek toch wat leven te zijn. Een paar oude mannetjes zaten wat te kletsen aan de bar en keken wat verbaasd. Na mijn landing in het logboek geschreven te hebben en een bezoek aan het toilet ging ik weer terug naar de warme cockpit. Nu ging ik wee
r westwaarts en hoog boven de ruim 15km lange brug die het middeneiland verbind met het oostenlijk eiland (waar Kopenhagen ligt). Om voldoende hoogte te hebben om in geval van motorpech toch naar het land te kunnen "glijden" klom ik naar zes en half duizend voet, vet!! Toen ik weer over land kwam hingen daar allemaal klei
ne wolkjes in lange rijen, een prachtig gezicht. Langzaam zakte ik als een vogel langs de wolken af tot ik er weer onder vloog, wat een fantastisch gevoel! Een uur later stond ik alweer op het eigen vliegveld.
eekend een paar keer met de, voor mij nieuwe, Piper gestoeit te hebben, mocht ik afgelopen maandag een solo navigatievlucht van maar liefst 3 uur op de Cessna vliegen. Aangezien er nauwelijks wolken waren voorspeld, was het mogelijk om lange stukken over het water te vliegen en had ik een route helemaal naar de andere k
ant van Denemarken uitgezet. Ik zou o.a. naar de Deense kliffen van Dover vliegen en een full stop landing op een klein grasveld op 50km van Kopenhagen maken. Op de kaart zag het er al mooi uit, maar het werd een ware droomvlucht. In het oostelijk deel bleek sneeuw gevallen te z
ijn en dat leverde prachtige plaatjes op. Remco vloog in de andere Cessna bijna dezelfde route, dus we hoorden elkaar regelmatig op de radio. De bekende kliffen bleken kleiner te zijn dan gedacht maar zeker niet minder spectaculair, bijna 200m recht naar beneden de zee in. Het vliegveld waar ik zou landen was helemaal met een laagje sneeuw bedekt. Er was niemand op de radio en er was helemaal geen ander vliegtuig of activiteit te zien. Het l
aatse stuk van de landing moest ik nog over een drukke weg met vrachtauto's heen, voordat de wielen contact maakte met de besneeuwde grond, spannend! In het kantoortje bleek toch wat leven te zijn. Een paar oude mannetjes zaten wat te kletsen aan de bar en keken wat verbaasd. Na mijn landing in het logboek geschreven te hebben en een bezoek aan het toilet ging ik weer terug naar de warme cockpit. Nu ging ik wee
r westwaarts en hoog boven de ruim 15km lange brug die het middeneiland verbind met het oostenlijk eiland (waar Kopenhagen ligt). Om voldoende hoogte te hebben om in geval van motorpech toch naar het land te kunnen "glijden" klom ik naar zes en half duizend voet, vet!! Toen ik weer over land kwam hingen daar allemaal klei
ne wolkjes in lange rijen, een prachtig gezicht. Langzaam zakte ik als een vogel langs de wolken af tot ik er weer onder vloog, wat een fantastisch gevoel! Een uur later stond ik alweer op het eigen vliegveld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten