Gisteren was ik toevallig op de luchthaven. Nou ja, niet helemaal toevallig, ik wilde natuurlijk dolgraag vliegen, maar door miscommunicatie was mijn vliegtuig net voor mijn neus weggekaapt door een andere student. Dus ik stond een beetje te balen op het vliegveld toen een instructeur, die voor een luchttaxibedrijf werkt, mij vroeg of ik met hem meewilde. Hij ging een korte vlucht maken om weer current te worden nadat hij vanwege
een blessure een paar maanden niet gevlogen had. Dat liet ik me geen twee keer zeggen en vijf minuten later zat ik voorin op de rechterstoel. Ik mocht de taken van de first officer uitvoeren zodat we gelijk de nieuwe procedures die de instructeur gemaakt had konden testen. Het weer was prachtig en hoewel het een IFR-vlucht was, konden we de landing helemaal op het zicht doen. Dit toestel (tweemotorige turboprop) vliegt superstrak en supersnel (300 km/h op 3000 voet), maar dat
vereist ook als piloot dat er continu "bij" moet zijn en moeten weet wat de volgende stap is. Het was een erg leuke en leerzame vlucht en het belangrijkste wat ik geleerd heb is dat ik nog heel wat moet leren. De instructeur stelde me gerust "Just take it one step at a time...".
Gisteren was ik toevallig op de luchthaven. Nou ja, niet helemaal toevallig, ik wilde natuurlijk dolgraag vliegen, maar door miscommunicatie was mijn vliegtuig net voor mijn neus weggekaapt door een andere student. Dus ik stond een beetje te balen op het vliegveld toen een instructeur, die voor een luchttaxibedrijf werkt, mij vroeg of ik met hem meewilde. Hij ging een korte vlucht maken om weer current te worden nadat hij vanwege
een blessure een paar maanden niet gevlogen had. Dat liet ik me geen twee keer zeggen en vijf minuten later zat ik voorin op de rechterstoel. Ik mocht de taken van de first officer uitvoeren zodat we gelijk de nieuwe procedures die de instructeur gemaakt had konden testen. Het weer was prachtig en hoewel het een IFR-vlucht was, konden we de landing helemaal op het zicht doen. Dit toestel (tweemotorige turboprop) vliegt superstrak en supersnel (300 km/h op 3000 voet), maar dat 
vereist ook als piloot dat er continu "bij" moet zijn en moeten weet wat de volgende stap is. Het was een erg leuke en leerzame vlucht en het belangrijkste wat ik geleerd heb is dat ik nog heel wat moet leren. De instructeur stelde me gerust "Just take it one step at a time...".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten