Al enkele dagen heerst er een ongemakklijke rust hier in onze barak in de middle of Danish nowhere zoals Martijn het zo vaak noemd. Na de feestvreugde na de examens van vorige week was het begin van de tweede fase op zijn zachtst gezegd kalmpjes. Afgelopen week waren er maar twee lesdagen met als gevolg dat de tussenliggende dagen geheel over worden gelaten aan onze eigen zelfdiscipline om de nieuwe boeken te bestuderen. Hoewel iedereen na de examens naar huis was geweest, konden sommigen toch de verleiding niet weerstaan en lieten de basis voor wat het was om de dagen bij de vriendin door te brengen (het vlees is zwak). Remco had in in een dronken bui beloofd om op de katten (of zijn het poezen?) van een bevriende Deense dame van de basis te passen tijdens haar afwezigheid en was ook niet aanwezig. Het was dus erg rustig kun je wel zeggen. Daarnaast viel gisteren ook een van de zekeringen uit, dus zitten we nu gedeeltelijk in het donker. Dus 's avonds met een schijnwerper naar het toilet om te zien of je billen wel goed afveegt deed me weemoedig denken aan de kampeervakanties in Frankrijk. En of dat nog niet genoeg was, had mijn geliefde Laguna ook weer wat nieuwe problemen. Dit keer liep de remschoen van de linker voorrem aan, en verspreidde er zich een onaangename geur in de auto van verbrand rubber. Gelukkig was er een vriendelijke garageman in Vojens die voor het luttle bedrag van 600 kronen (85 euro) het probleem kon verhelpen. Ik weer helemaal blij bleek vandaag dat de rechter remschoen hetzelfde probleem heeft... Ik moest er dus hoognodig even tussenuit. Even de neus in de wind, het ene been voor het andere en even nergens aan denken. Ik vond een leuk meertje op een kwartiertje rijden en heb samen met andere dagjesmensen er braaf een rondje erom heen gelopen, maar voelde me wel gelijk een stuk beter. Hmmm, dat nummer van Queen is zo gek nog niet....zondag 27 april 2008
Lazing on a Sunday afternoon
Al enkele dagen heerst er een ongemakklijke rust hier in onze barak in de middle of Danish nowhere zoals Martijn het zo vaak noemd. Na de feestvreugde na de examens van vorige week was het begin van de tweede fase op zijn zachtst gezegd kalmpjes. Afgelopen week waren er maar twee lesdagen met als gevolg dat de tussenliggende dagen geheel over worden gelaten aan onze eigen zelfdiscipline om de nieuwe boeken te bestuderen. Hoewel iedereen na de examens naar huis was geweest, konden sommigen toch de verleiding niet weerstaan en lieten de basis voor wat het was om de dagen bij de vriendin door te brengen (het vlees is zwak). Remco had in in een dronken bui beloofd om op de katten (of zijn het poezen?) van een bevriende Deense dame van de basis te passen tijdens haar afwezigheid en was ook niet aanwezig. Het was dus erg rustig kun je wel zeggen. Daarnaast viel gisteren ook een van de zekeringen uit, dus zitten we nu gedeeltelijk in het donker. Dus 's avonds met een schijnwerper naar het toilet om te zien of je billen wel goed afveegt deed me weemoedig denken aan de kampeervakanties in Frankrijk. En of dat nog niet genoeg was, had mijn geliefde Laguna ook weer wat nieuwe problemen. Dit keer liep de remschoen van de linker voorrem aan, en verspreidde er zich een onaangename geur in de auto van verbrand rubber. Gelukkig was er een vriendelijke garageman in Vojens die voor het luttle bedrag van 600 kronen (85 euro) het probleem kon verhelpen. Ik weer helemaal blij bleek vandaag dat de rechter remschoen hetzelfde probleem heeft... Ik moest er dus hoognodig even tussenuit. Even de neus in de wind, het ene been voor het andere en even nergens aan denken. Ik vond een leuk meertje op een kwartiertje rijden en heb samen met andere dagjesmensen er braaf een rondje erom heen gelopen, maar voelde me wel gelijk een stuk beter. Hmmm, dat nummer van Queen is zo gek nog niet....
