woensdag 20 februari 2008

De stilte in jezelf zoeken

Afgelopen week hadden we de eerste progress test. Het waren een paar spannende dagen. Woensdag kregen we de resultaten en deze vielen ondanks een paar prachtige cijfers toch tegen. Van de 6 vakken, waren er twee "onder de maat", dat wil zeggen lager dan 7,5 (7,0 en 7,2). De andere vakken waren uitstekend (9,0; 9,4; 9,8 en een 10). Dit betekend concreet dat ik de eerste twee vakken de komende weken moet overdoen. Na deze spannende dagen hadden we een paar dagen vrij (officieel zelfstudiedagen) en heb ik even een bezoekje aan ons kikkerlandje gebracht. Ik reed mee met Martijn en na een voorspoedige rit reden we rond vijf uur Nederland binnen en tien minuten later zagen we een lange file op de andere weghelft. Martijn en ik keken elkaar aan: "We zijn weer in Nederland!". Na eerst een vriendin in Apeldoorn bezocht te hebben, ging ik vrijdag naar een vriend die in een woongroep (Venwoude) woont. Dit ligt op een prachtig terrein naast kasteel Drakenstein iets ten noorden van Utrecht. Deze vriend volgt een bepaalde training genaamd intens waarbij het draait om ontwikkeling van jezelf en het loskomen van de patronen die we allemaal in ons dagelijks leven hebben en steeds weer herhalen (of ze nou helpend zijn of niet). Deze training duurt ca. 9 maanden en gedurende die tijd verblijft hij samen met de andere intensers op het terrein van Venwoude. Ik werd door iedereen zeer hartelijk ontvangen en voelde me direct opgenomen. Ik heb ook alle dagen samen met de groep gegeten. Op Venwoude worden ook allerlei trainingen en cursussen gegeven. Zaterdag was er een zogenaamde AUM meditatie. Daar had ik nog nooit van gehoord, maar iets triggerde mij om toch een te kijken wat dit nou inhield. Deze mediatie gaat er vanuit dat je pas stil kan worden als alle spanning en stress ontladen zijn. Het is een sessie waarin je al je emoties (boosheid, verdriet, lachen, etc.) bewust versterkt en ondergaat. Het was een zeer intensieve sessie van bijna vier uur, maar ik was alle besef van tijd kwijt en voelde me daarna als herboren. Erg interessant om een keer mee te maken. Het lange weekend is voorbij gevlogen en voordat ik het wist zat ik weer naast Martijn op weg naar Vojens. Hij had ook een heerlijke tijd gehad en het was toch even stil in de auto toen we weer de grens overgingen. Ach in Pasen komen we weer terug om eieren te zoeken...